Dokunma demiştim sana,
Dokunma sevmiyorsan kanatlarıma.
Aldırmadın sözlerime.
Engeller yoktu senin için.
Sen ve senin isteklerin…
Renklerim vardı sen yokken,
Mavi ve pembeler en sonsuz ışıltılarını yansıtırlardı.
Mevsimim ilkbahardı.
Kalbin gizli bahçemin anahtarıydı.
Anlayamadım çalınca açmayacağını.
Siyah beyaz kışının yağmur yüklü zalim bakışları,
Unutturdu sana beni ve o sokağı.
Gidiyorum şimdi, çok bekledim seni.
Yanıma aldığım beyaz güvercinlerimle,
Yıktığın düşlerim kırık kanatlar gibi…
Kayıt Tarihi : 20.9.2007 10:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kalbimin hayatımda ilk defa acıdığı gün.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!