Kırık Kanatlar Şiiri - Serhat Sümer

Tut ellerimi üşüyorum
Geceler çok karanlık
Korkuyorum
Rüyalar kabusa dönüşürken
Hayaller maziye
Anılar acıya...
Elimde kalan ne varsa
Kaç kırık varsa kalbimde
Kaç isyan birikmişse içimde
Hepsi kadar
Susuyorum

Tut ellerimi bıakma ne olur
Küçücük bir çocuktum ben
Bulutlara tutunmuştum
Kirliydi yüzüm
Tertemizdi kalbim
Seviyordum

Uzun uzun hayaller kuruyordum
Masmavi düşlerime
Sımsıcak güneşler ekliyordum
Böyle bitmiyordu hiç biri
Çaldılar hayallerimi
Tükeniyorum.

Tut ellerimi
Çok üşüyorum
Bir uçurum gibi
Gözlerinden düşüyorum
Böyle bırakma
Seni seviyorum.