Kırık Kalpler Sokağında Sevcan

Karanlığın içinde anlaşılmamak...
Karabalığın içinde...
Bir kuğu gibi...
Dolaşırken sen...
Duru, sakin, doğal, sade...
Sanki kendini hiç değiştirmemiş...

Sevcan;
Sevmeye layık olan can...

O bakışlar...
Hele yok mu o bakışlar...
İçten, gönülden...
Saf ve temiz...
Duru, narin bir çiçek gibi...
Ben buradayım der gibi...

Sakın, onurlu...
Şahsına münhasır derler ya...
Evet, evet ne kadar çok ismin oldu...
Farkında mısın?
Evet taşıyabilmek...
Kolay değil...
Hele bu zamanda...

Sevcan;
Sevilmeye layik can...

Sevmek, sevilmek...
Can ve canan...
Gönülden seven can...
Bir olduğu gün...
Samanlık seyran olurmuş...
Gerçekten bu zamanda yaşayan var mı?
Muradım dileğindir deyip...
Bir bütün olabilmek...

Yalnızlar içinde var olmak...
Evet sevenler aşık olsun bu zamanda ...
yaşayanlara selam olsun...
Muradım dileğinizdir...
Muradım dileğimdir...

Yaşamak ve yaşatmak adına,
Değerli bu duyguyu...
Uzun zamandır kaybetmiştim...
Yaşattığın için teşekkürler...
Yaşattığın için,
Hissettiğin için,
Hissettiğim için...

O tabloya baktığımızda...
Evet "TUTKU"' yu yansıtıyordu...
Herkesin aradığı tutkuyu...
O karmaşa içinde
Tutkuya ulaşmak...
Ama tutkuya ulaşmak derken;
Papatyaları ezen...
Ne kadar çok insan var..

Yalnızlar rıhtımında,
Yalnızlar sokağında...
Kırık kalpler...
Evet o kalplerde biri olmamak adına...
Yaşamaya çalışmak çok zor...

Sevmek, sevilmek...
Hepsinin üstesinden gelen...
Emek isteyen...
Sabır isteyen...
O kutsal değer...
Herşey sevgi üzerine...
Yaşamak dileğiyle...
Muradım dileğindir...
Yaşamak dileğiyle...
Kırık kalpler sokağında SEVCAN...