Kırık Kalp Şiiri - Gül Kabacaoğlu

Bazen kalp incitmek için değil,
Korktuğu için reddeder.
Çünkü anlam yüklemiştir, hisseder.
Uzak durması gerektiğini söylerler,
Kaçar kırılmamak için.
Sonra aylar geçer üstünden,
Ansızın hiç beklemediği bir anda
Tekrar karşısına çıkar o yabancı,
Bu kez cesaret etmek ister,
Kulak tıkar söylenenlere, güvenir.
Bir gülümseme oluşur gözlerinde,
Kalbini celladının ellerine verir,
Korktuğu gelir başına, kırılır.
Solar yaprakları bir anda.
Gözyaşları karışır yağmura,
Ve kendine yazdığı dizeleri hatırlar;
Demedim mi Gülüm aşka düşme diye
Sinendeki yangına teslim olma demedim mi
Aşkı şairler bülbüle verdi, şiirlere karşı çıkma demedim mi…
Derin bir sessizlik çöker yüreğine,
Bir çift kahverengi gözün aldığı intikamı hisseder,
Ruhuna saplanan hançerin kesiğinde…