Kırık Kalp Şiiri - Mustafa Hayaloğlu

Parçalandığım yerde bekle,
Kırık dökük hayallerin içinde,
Sessiz bir fırtına gibiyim şimdi.

Her parçam bir hikâye anlatır,
Yaralı ve unutulmuş,
Ama yine de çarpıyor,
İnatla, acıyla, sevdayla.

Beni kırık kalp,
Kendimden vazgeçmeden önce,
Kırıldığım her anın izini taşıyorum.
Çünkü yıkılmak değil mesele,
Kalkabilmek en büyük zaferim.

Bir yerde eksildiysem eğer,
Orası benim savunmasız yanım.
Ama biliyorum,
Her kırık, biraz daha güç verir—
Ve ben,
Kırık kalbimle tamamlanıyorum.