Kırık Bahar Dalları

Henüz daha vakit erken,dolaş güzel sende gez,
Tat zevkini bu hayatın, giden gün geri gelmez.
Bülbüller şarkı söyler, güller ise naz bilmez,
Zannetme ki aşk ateşi,nihayetsiz hiç sönmez.

Dolsun gönlün aşk ile, güzelliğin bitmeden,
Sevdiğine sıkı sarıl, bir kenara itmeden.
Seneler merhametsiz, takvim kopup bitmeden,
Bil hayatın değerini, gençlik elden gitmeden.

Anlamadan bitecek, hayatının en güzelim yılları,
Ne bir gül kalacak, ne papatya, ne gelincik alları.
Buruk bir mutluluk kalacak, çözebilsen sırları,
Mümkün değil çiçek açmaz, kırık bahar dalları.

Şimdi daha zaman varken, çıkart gençlik tadını,
Sonra vakit çabuk geçer, kullan bu imkanını.
İhtiyarlık bir başlar ki… unutursun adını,
Kimse kalmaz etrafında, duymazlar feryadını.

Hayatını iyi yaşa, feda et sen…malları,
Sakın boşa geçirme, bu muhteşem yılları.
Bir gün bembeyaz olunca,saçının tüm kılları,
Zannetme ki çiçek açar, kırık bahar dalları.