Kırık Aynalar
Bir sabah uyandım, sessizlikle dolu odada,
Rüzgâr bile çekilmiş, sadece gölgeler vardı.
Gözlerimde sorular, dilimde yarım kelimeler,
Ve kalbimde, senin gölgenden başka iz yoktu.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta