Şehir griye boyanmış, ruhumda bir ağırlık
yüzler tanıdık değil, her bakışta bir karışıklık
Kırık aynalar yansıtıyor, paramparça hayallerimi
Kaybolmuş bir labirentte, arıyorum kendimi
Kırık aynalar, yalan yüzler
gerçeği saklayan sisli günler
haykırışlarım yankılanır boşlukta
uyan artık, bu karanlık uykudan!
Zincirler var bileklerimde, görünmez ama hissedilir
her adımda bir engel, her nefeste acı bir zehir
Sessiz çığlıklarım, duyuramaz kendini kimselere
sıkışmış bir çığlık gibi, hapsolmuş içime
Kırık aynalar yalan yüzler
Gerçeği saklayan sisli günler
haykırışlarım yankılanır boşlukta
uyan artık bu karanlık uykundan
Bir ışık arıyorum bu karanlığın içinde
bir parça umut kırıntısı, kaybolmuş bir köşede
belki bir gün kırılır bu zincirler, belki geçer bu acı
Ama şimdi savaş zamanı, suskunluğa karşı
Kırık aynalar yalan yüzler
Gerçeği saklayan sisli günler
haykırışlarım yankılanır boşlukta
Uyan artık bu karanlık uykundan
Kırık aynalar… Paramparça…
Uyan artık… Uyan artık…
Bu sefil karanlıktan…
Kayıt Tarihi : 10.6.2025 22:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir melodinin peşinden koşarken, tanışmıştım anadolu rock ile. o sıralar bestelediğim bir şarkı sözü
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!