Kırık ayna Şiiri - Özgür Doğan 2

Kırık ayna

Aynaya bakmıyorum artık
Saklıyorum yüzümü.
Hiç uyumuyorum gecelerdir
Gözlerimi bir görseniz Bataklık gibi
Kaç insan o bataklıkta yumdu gözlerini uykuyaya Bilmiyorum

Birileri hala dıreniyor yaşamk için
bense Ölmek için dalıyorum bu derin uykuya
Bu gece hangi köşe başında sızıcam bu odanın bilemiyorum
Hayla gayret ediyorum aynaya bakmamak için

ve Dayanamıyorum Kırıyorum tüm aynaları
son bir gece daha çirkinim ondan sonra ise
cıılcıplak havayla karışıcak tüm organlarım.
Ten temasından uzak titriyicek vucudum
birbirine vurucak dişlerim.

Kırık aynalar asıcam her yere
Kırık umutlar kırık düşler
Ve kırık bir aynanın suretime küfür edercesine baktıgını görücem
oturup ağlıyıcam.
seni düşünücem seni kırık bir aynanın yerine koyup düşünücem.
Seni kendi cesetimin yerine kayupta düşünücem.

Kırık bir ayna gibi parcalanıcam gecenin ağırlıgında senin haberin olmıyıcak..