Kırgın Sevdam Şiiri - Muhayyel Gizliay

Çok düşündüm de vuramadım kendimi
Kimseye açamadım meçhul derimi
Unutmadım o girdiğim kabristanı
Unutmamı bekleme benden sevdamı

Sensiz de ümit var ümitsiz değil yarınlarım
Hep seninle yan yanaydı aslında kavgalarım
Ayıpladığın o günahlarım altında ezme beni
Sen vazgeçtin benden, bekleme benden; atmam sevdamı

Delidolu bir çocuktum ya hani gözünde
Delilik gitti de doluluk işe yaramaz mı?
Yalvarmaya gitmez dilim bıraktıysan omzuma atma elini
Samet o gün yardımcı da Muhayyel bu gün yaramaz mı?

Gözlerimin altı güneşten önceki karanlık
Yeterdi bana seninle bi' ateş bi' çaydanlık
Ser o günlerden beri şer kadar ağırken
Sana dil uzatanlar var, hani nerede o karanlık?

Çayı içerken suyu yutarım
Millet uyanırken ben yatarım
Zayıfladım yine kalmadı yanağım
Ben hatalıyım, geçmez mi bu kırgınlık?