Çok kırgınım be hayat, çok,
Aileme, çevremdeki insanlara, sevdiğime,
Neden hep dedim kendime,
Niçin ben diye...
Nefret ediyorum senden biliyor musun,?
Yaşatmadın bana küçüklüğümü,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Hayat insanı yaşamaz küçüğüm, insan hayatı yaşar. Düşün ki bir derenin kenarındasın ve karşıya geçmen gerekiyor. Dere asla suyunun önünü kesmez su da akmayı durdurmaz. Karşıya geçeceğin yolu kendin bulmalısın. Belki uzun belki de kısadır ama bunu anlamak için arayıp gayret etmen gerekir. Mutluluk da hüzün de kardeştir bir gün korkularından korkmadığında aslında mutluluğun hüznün içinde bir yerlerde olduğunu anlayacaksın. Hayat herkese Gülistan bağları mesken etmez bazıları için o bağ gayrete tabiidir.
Teşekkür ederim kardeşim
Çok güzel olmuş
Teşekkür ederim kardeşim
Teşekkür ederim
Teşekkür ederim
Hayat, acımasız olmayan merhametli yürekleri çabuk harcar! Umudunu yitirme… Şans, her birimizin kapısını yanlışlıkla da olsa bir kez çalar! Tebrikler!
Teşekkür ederim
Duygu yüklü şiirinizi
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
Teşekkür ederim
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta