Güzel anı değil kötüyü seçtin
Bağıra çağıra kendinden geçtin
Yalan söyledikçe doğruyu biçtin
Elalem içinde kırdın sen beni
Hep sessizliğimden vurdun sen beni
Gözünün üstünde kaşın var dedin
Karşında sustukça ömrümü yedin
Canımdan ötede sevdiğim idin
Peşinden koşturup yordun sen beni
Bozulmuş mayanla kardın sen beni
Hani dünya değil bana evrendin
Arkadaş dedikçe neden kıvrandın
İşine gelince güzel davrandın
Paspas gibi yere serdin sen beni
Arsız duruşunla gerdin sen beni
Acı günlerinde gözyaşın sildim
Şu canıma seni can gibi bildim
Başka dostlar buldun sanki ben eldim
Kat kat katlayarak dürdün sen beni
Gönül otağından sürdün sen beni
Hataların oldu asla kırmadım
Darılırsın diye hesap sormadım
Yaptıklarını hiç başa vurmadım
Son darbeyi vurup yardın sen beni
Ölmeden kefene sardın sen beni
Beyzade Hüseyin Ekici
02.04.2025
Kayıt Tarihi : 3.4.2025 20:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!