Kiraz ağacı Şiiri - Sabri Polat

Hayat, ne verdi, bana
Sensiz geçen zamanın
Öfkesinden başka
Bir gözyaşı şişesi
Bir demli çay
Bazen de kırk yıl
Hatırı kalan
bir acı kahve
Yalnızlık paylaşınca azalttı
Bir bir ağlamalarımı
Unuturdu sandım
Senin gibi bakan gözleri
Aslında, hiçbiri
Senin gibi bakmadı
Senin gibi sevmedi
Şimdi musalla taşına
Uzanıyorum...
Sensiz geçen ömrümün
İyi niyetlerini astım
Bir kiraz ağacına
Gömleği kiraz ağacına
Takılmış çocukları
Görüyorum
Sensiz geçen zamanın hikayesinde
Uçurtmalar uçuruyorum
Bedenimin özgürlüğü gözlerin
Tenimin bakireliğini bozsun ellerin
Yemin ederim ki bu can-ı aşk senin
Kalbim senin için çarpıyor
Bir güvercin kanadı gibi