KİRALIK ŞİiR-2 (ÇIPLAK ŞİİR)

Bir –iç- alıp dönüyorum şiire,
-ki- diyor mısra…
şaşkınım….

sen şair! dinle gizini,
mitolojik bir ezgi çalıyorsa;
bil ki lir yapma vakti gelmiştir
şiirinin sesini….

ve Dyonisos iç sunar kadehinden;

ateş doğdum ey şair!
susku kattım içine,
alev olsun yüreğin;
düşsün avcuma salkım…
yalvarırım susma artık,
ver bana da gizini! ...
ki üzüm(!) kalsın dizenden

nymphe kattım mısramdan,
aktım kadehine
yudum-yudum iç gizimi
ey Dyonisos,
dinle!
ki aksın gizim merkürden
yıldız yağmur olayım….

-mahzeninde yıllandım- der şair
kokum keskin, bilesin! !

yürek fıçımın tıpası,
sus vuruyor dilime….

ah açılası mısralar;
çıkar karanlıklardan gizimi,
sun kadehte sözümü,
ki içsin şiir özümü! ! !

-Apollon- der Nietzsche;
dur! !
bul gizini ey şair!
esrik bir dişidir şiir;
soy onu, soyun.
ki suskuna bilgelik aksın
ışık düşmüş sözünden…

ikinci kapının eşiğinde,
doğuyorum gözümden…
hıçkırık katsam böğrüme;
-nafile-
ıslanamaz ki yanağım
düşemem kirpiğimden….

dinle insan giz diyorum! ! .....
biliyor musun?

ey giz! ....
sun bana mavini....
ki bulsun karanlığım titreyen bedenimi.....

eeeyyyyy giz! ! !
sustuğun yer midir ki mısra mısra efsununu koklatan? ....

-soyun- der şair,
kendine soyun;
ki giz aksın mısrana...
gözünde tuzlu bir mavi olsun hüzün.....

denizimde ıslansın yüzüm........

yer oynuyor altımdan,
dil vurunca kadehe…
yıllanmış mahreminde,
toz bulurum şiirin;
dokununca titrerim
mısraların gizine…

ateş düştü kanıma,
duramaz ki yüreğim….
-hadi vakit - der şair
sevişelim…

-Sarhoşmusun?

Evet….

-Yaslan şiirime,
bu sokaklar yabancı sana...

susmak istiyorum hey breee! ! !
avazımın çıktığı kadar sus sürmek kirlenmiş sokakların
mısra düşmemiş kaldırımına! ! !

[Oysa alışkın değildir sokaklar,
korkar kaldırımlar…
Gecelerse şiir-şaşkın…]

-İzliyorlar şair,
Sus(ma) !
Uyanmış kör mahalle,
Sarhoşsun –şiire uy(ma) -…

Anne! .... Anne! ! !
Uyan bak! !
Şiir çıplak!
Sendeliyor sokak lambaları! ! !
Üryan mısra düşmüş karanlıktan; Anne! !
Şiir çıplak!
Şair çıplak!
Sevişiyorlar güpe-gece(!) ! …….

ve ben bilgeliğini bulduğum Apollondan,
kadeh olup Dyonisos’a;
ademden kalma son yaprağımı da atarım şiire,
heyhat! !
sarhoş-bilge
giz akıtır mısralarımın olgunlaşmış yasak meyvasına,
göz kırparım çocuğa ve
salkım saçak bağ bozumu
şiir susarım…..