Milyonlarca kır çiçeği, sanki özgürlük yuvaları gibi, rengarenk ve bulutlara yakınlığıyla tanınırlar.
Bir insanın, “masumluğunu ve temizliğini” anlatır sanki güzelliği.
Hayata karşı hep birlikte hareket eder gibi devam ettirirler yaşamlarını. Ve aynı yöne bakarak karşılarlar günü.
Bu yaşamak onlara güzel mi bilemiyorum.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta