Kır Çiçeğim Şiiri - Erkan Çil

Kır çiçeğim,

Kapısında bekleme yüreğimin gir içine ısın,
Issız ve kimsesiz duyguların hayat bulsun
Ruhuna çöken dumanlar dağılsın rüzgarım da

Çehrene yeni bir güneş doğsun vuslat diyarından
İklimleri sevda kokan saçlarının telinde gizle,
Çaresiz takvimlerden yalnızlığa gün sayma
Esir olma, acıların büyüyen zindanlarında
Gökleri kucaklasın ellerin gel içime
İsyanımı alev dudakların dizginlesin
Mecnun yüreğime bırak yüreğini, büyüsün

Saçlarına bakarken adımı unuturum
En hassas duygular arasında seninle avunurum,
Ne deliyim ne divane,aşkının gölgesiyim
İmdadına muhtaç olan sevginin esiriyim

Sınırsız bir mutluluk kuşanarak sana koşuyorum
Eriyor yüreğim damla damla düşüyor aşkına
Vuslatımsın, ne olur üzme beni çektiğim her derin ah,
İçimden bir parçayı koparıp götürüyor
Yangınsız bir aleme kur beni dönüyorum
O eşsiz kalbini aç bana geliyorum
Ruhuma adı sen olan bir gülden dünya kuracağım
Uzak eyleme beni, gülmeye hasret sır dolu gözlerinden
Medet ey sevgili! anla seni çok seviyorum,……..