Bulutun ağlaması toprağı güldürürken,
Bu hikmeti görmeyen gözü de kınıyorum.
Dağlar çiçek yollarken çobanın torbasında,
Teşekkür göndermeyen düzü de kınıyorum.
Her şey sevgi üzere, dünya dönüşü bile,
Sevmesini bilmeyen düşer çıkmaz müşküle,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
