Kınalı gelin Şiiri - Tülay Bilgin

Tülay Bilgin
412

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Kınalı gelin

Gönül bağıma izinsiz girdin
Gülleri derdin, sevgiyle gittin
Seninle bahar geldi bağıma
Bülbül şakıdı dalımda

İzinsiz gönül çelip gittin
Sen bu yüreği çalıp gittin
Ben kalpsiz/de yaşarım
İyi bak ona, sensiz bırakma!

Gönül sazının teline vurdun
Bestesini çalıp gittin
Sazın teli koptu
Bestesi dilimde türkü oldu

Gözlerime sürme çektin
Kahvesini içip gittin
Kokusunu bırakıp gittin
Sürmeler kaldı elimde

Saçıma gül takıp gittin
Bağımı bozup gittin
Gülleri derip gittin
Bülbülü bırakıp gittin

Ellerime kına verdin
Adının, baş harfini serdim
Kınalı ellerimi, bırakıp gittin
Kokusunu saçıp gittin

Girdim bir gül bağına
Dikenleri battı canıma
Ne çıkabildim
Ne de girebildim

Ayağıma halhal taktın
Sesini yakın sandın
Ben halkaları açtım
Halhallar; sende kalsın

Boynuma kolye taktın
Kurdalasin/den çaldın
Yüreğim, altın sarısı
Beşi biryerde, sende kalsın

Bu hamal dünya''nın
Tahtına sultan yaptın
Tacı tahtı bırakıp kaçtın
Taht sensiz ne yapsın
Yaşlı dünyam, ağlasın

Gelirse tahta atım
Duvağımı üstüne sarın
Ben seçtim, dileğimi
Kabire yalnız bırakın

Tülay Bilgin
Kayıt Tarihi : 10.3.2009 15:23:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Tülay Bilgin