Kına Kokusu Şiiri - Şiir Metafizik

Kapının eşiğinden sızan ışık
karanlık odayı aydınlatıyor
pencereyi açsam nefes alacağım
kapıyı açarsam farelerle buluşacağım
can çekişenler ölü sayılmaz
yatak cehennem çukuru
ne çok yaşadım
kulak kabarttığım efsanelerin
okuduğum romanların
izlediğim filmlerin birer parçasıyım
en güzel anılar sararmış yaprağa gizlenir
ipek kozasında saklanadurdum
ölüyor muyum altunî kalbinde?
kör kuyuda okumalıyım veda hutbemi
avuçlarımın içi alev topu
cinleri görüyorum rüyalardan sonra
burunları iri, camlara yapışık
ölüm meleği naza çekildi
bakır tasımdaki buzlar eridi
sigaranın dumanı dahi küskün bana
sözlerim kiler iblisiyle yan yana
kına kokusunu alıyorum
varamıyorum bu kabusun sonuna