Hiç kimseye aşık olamazsın sen
Kimse sana can olamaz, canan olamaz
Bir kuru ömür ile tek yaşayacaksın
Kendinden başkasını sevemezsin sen
Ölene denk ben gibisini de göremezsin
Öylece bakacaksın bir sütre gerisinden
Yıllar bir gün bırakmayacak yüzünde eser
Güzelliğin etmeyecek artık beş kuruş değer
Kalacaksın bir kendinle birde sana seslenen o sesle
Kimseyi sevemezsin sen, kimseyi sevemezsin
Olmazsa olmazların vardı ya senin
Mesela hep özgürlük istiyordun hani
Ben kimseyi çekemem demiştin ya
İşte o yüzden kimseyi sevemezsin sen
Sevmek özgür olmak değildir ey güzel
Sevmek onunla ve sadece onla olmak
Ve birde onda öylece kalmak demektir
Kızılcık şerbeti içip, yüzüne gülümsemektir
Ona bağlanıp, tiryakisi olmaktır inan
Ama sen hiç kimseyi sevemezsin
Sana uzanan eli geri çevirirsen
Mesafelerden korkar, bağlanmaktan ürkersen
İlk rüzgar ile savrulup sürüklenirsen
Seni sevene bahaneler uydurursan
Her yatıp kalktığında yeni biri olursan
Sen kimseyi sevemezsin be güzel
Beklersen arkandan koşmasını
Çarşaf gibi sermezsen gururunu yerlere
Sahip çıkmayı bilmezsen zor bulduğuna
Sen kimseyi sevemezsin asla, kimseyi sevemezsin
Kayıt Tarihi : 20.11.2025 21:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!