İyilik iyilik diye diye ömrümüzü yok ettik
Zamanımız çoktan gecti çok geç farkettik
İnsanlara karşılıksız onlarca emek verdik
Verdikte ne oldu sonunda biz tükendik
Utanması gerekenler biz değildik
Biz Değildikte elimizde ne kaldı
Sonumuzun böyle olacağını asla bilemezdik
Dudağımızda o şarkı hep vardı
Çok geç kaldık biz çok geç
Lale devri çocukları gibiydik..
Sevmeyenler utanırmı utanmazni bilemeyiz amma kalbimizde hiç kötülük olmadığını biliriz
Düşlerimiz var düşlerimiz.
Minicik bir ev minicik bir huzur
Bizleri yoran işte budur
Onlar sadece bir macera sansın
Yorma kendini yorma ömrüm
Birakta bu dünya yansın
İnsanlar vefasız dostluklar ölümsüz değil
Yaralarımız büyük yara çok derin
Sitem'imize saygı duyun saygı
Yalnızlığımıza müsade edin..
Edinde acımızı yaşayalım
Yaşadıkça azıcık nefes alalım
Mahkum olmuşuz bahtsızlığa
Bırakın da zamanla yaralarımızı saralım
Öyle böyle yolun sonuna geldik
Dünyadan hak'sız hiçbirşey istemedik
Bir tek derdimiz vardı oysa
Karşılıksız sevmek sevilmek isterdik
Şimdilerde ellerimiz bomboş
Avuclarımızda keşkelerimiz
Birde yarım kalmış bir şiir
Ve yürek yakan bir şarkı vardı...
Nakaratı ise dilimizde kaldı
''Lale devri çocuklarıyız biz zamanımız geçmiş"
Kimseye yaranamadık
Bak Dert anlata anlata
Güzelim ömrümüz bitmiş....
Kayıt Tarihi : 1.6.2025 08:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!