Bu yüzümü güldürmeyen bir hayat.
Ben kendi kendime verdim öğüt nasiyat.
Dış görünüşe aldanmayın be evlat.
Kimseye söyleyemedim hep isyan isyan ederek berbat.
Ay ışığının altında sabahlara uyandım.
Annem eve almadı dedi ayyaş değildi benim evladım.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta