Kimsesizlik bu mudur Şiiri - Halay Sadi

Çalışıyorum, evliyim
Delikanlı oğlum
Akşamcı kocam
Ve bir de
Kayınvalidem var
sitem ettim yalnızken
yüküm ağır, yorgunum
yardım alamıyorum
diyerekten
hemen savunma geldi
yüksek sesle, hiddetli
yoğunum, yorgunum
sorumluluğum ağır
anneme de bakıyorum üstelik....

haftada bir gelen
temizlikçi yapıyormuş
evimizin her işini
kocam öyle buyurdu
belki bacıları da
belki annesi de
aynı düşüncedeler
bu tavır, bu tarz
haklı savunmaları mı
yoksa küçük isyanımı
bastırma avunmaları mı
bilinmez amma
haftanın yarısı
yüzünü görmediği annesine
gözleriyle bile bakmış olması
fiziken imkansızken
paşa sesiyle gürleyebilmesi
gönlümü derin yaraladı

gayri ihtiyari düşündüm
kimsesiz olmak
böyle bir şey midir
kimsesi olanla
kimsesi olmayanın
farkı bu mudur
kimseli olmak
acımamak mıdır
rahatına bakmak mıdır
emek sömürmek midir

bana soracaksanız
kimsesizliği sorun
7/24 hizmet edip
hiçbirşey yapmamışlıktır
kalabalıkta gözüküp
yalnız olmaktır
ve ağlamaktır
yüreğin kopmuşçasına
boğulurcasına...
omuzunda bir el
kollayan bir çift göz
bulamamaktır
çok yorulup da
yoruldum diyememektir
08.4.2006