Kimsesizim Şiiri - Ömer Arıkan

Dışımdaki alemlere uzaklardan bakar oldum
İçim huzuru kaybetti kaynar oldu volkan gibi
Beni tanıyamam ben kendimden korkar oldum
Mağmalarım erir bende sanki beni yakar gibi

Ne zaman sükut dilesem kapımı çalar fırtına
Sanki hazanı yaşarım savrulurum her bir yana
Tutunacak dalım da yok yalvar,yakar ona buna
Yaşantım bir sel misali hedefsizce akar gibi

Uyku tutmaz gözlerimi bana ağlar gecelerim
Özlem yüklü yüreğimde acıtıyor acılarım
Yaşım geçti saç ağardı,yolcu gibi benden canım
Kem talihim fırsat bilir tüm benliğim yıkar gibi

En yakınım,yarenlerim hazırlar beni bölmeye
Kimsem yok ki sahip çıksın boynumu versem imleğe
Kime derdim açam desem başlıyorlar sevinmeye
Bütün çıkış yollarımı sanki şansım tıkar gibi

Neye el atsam,tutunsam üzerime çullanıyor
Mukim bildiğim him taşım ta...dibinden sallanıyor
Bacı,kardeş,eşim,dostum kimse beni anlamıyor
Varlığım bir sorun oldu canlarını sıkar gibi

Cehennemin azabını say dünyada yaşıyorum
Yalnızlıktan bitap düştüm titriyorum,üşüyorum
Bir lokmanın ardı sıra elli yıldır koşuyorum
Nasipsizsen nasip olmaz görünürsün sakar gibi

Katlanayım hangi derde biri bitse bini başlar
Sabrederim direnirim eğilir baş yıkık kaşlar
Haykırışım duyan olmaz yanakta nem,gözde yaşlar
Sisler arasın da kaldım gözden ferim kalkar gibi

Hayallere dalar gözüm baktığımda yar görünür
Sarılırım yorganıma ayaz olur kar görünür
Duvarlarda yankı bulur ciğer parem har görünür
Kim bed dua etti ise yad ellerde tutar gibi

Deryadayım dümensizim sığınacak bir koyum yok
Benim bana hakim savcı itirazlık bir oyum yok
Başka kime sığınayım akraba,eş,dost soyum yok
Vadem yetse geri dönsem ten canımdan bıkar gibi

Daha nasıl anlatayım ne söylesem kifayetsiz
Böyle yaşam zehir gibi tadı olmuyor hedefsiz
Gözlerim her dem kapımda günüm geçmiyor nöbetsiz
Kayar ayağımın altı toprak tenim yutar gibi...