Kimsesiz Kaldım Şiiri - Aziz Pınar

KİMSESİZ KALDIM

Sabahlar seninle sabah olurdu
Güneş sensiz doğdu sehersiz kaldım
Geceler karanlık ışıklar kayıp
Sen bana kimseydin,kimsesiz kaldım…

Baharım gelmedi çiçek açmıyor
Ümidim kırıldı heves gelmiyor
Yaşamak sıkıyor nefes vermiyor
Sen bana ömürdün,nefessiz kaldım…

Yarınlarda yoksun beklenen gelmez
Bulutlarda yoksun yağmurlar yağmaz
Yollarımda yoksun adımlar gitmez
Sen bana ufuktun,uzaksız kaldım…

Dönüşler yasaklı kapı kapandı
Bir şeyler eksikti tamamlanmadı
Yaraya bir merhem süren olmadı
Sen bana devaydın,dermansız kaldım…

Sen bana şarkıydın bana güfteydin
Notalar silindi bestesiz kaldım
Sen bana dünümdün gelen günümdün
Sen bana ömürdün,yarınsız kaldım…
Sen bana kimseydin,kimsesiz kaldım…