Var ise geç kalmışlık nasipte
Gözde kalmışsa hayaller
Umutlar dizilmiş ise kursağa
Kırılmış ise her tuttuğun dal
Yüreği yetmez insanın ayağa kalkıp savaşmaya
Kurur gider göz pınarların avaz avaz susar
İçine ağlarsın hıçkıra hıçkıra
Geceye salarsın sessiz çığlıklarını
Zor olan ölenlerin arkasından ağlamak değil
Yaşadığını bilip gönlünün kabrine defnettiğinmiş
İnsana derin derin iç çektiren
Sahipsiz olmak kimsesiz kalmak değil
Onca kalabalığın içinde yalnız olduğunu bilmekmiş
Asıl zor olan efkâr bastığında dört bir yanını
Başını yaslayıp ağlayacak omzun olmayışı değil
Yaşların gözlerinin yerine yüreğinden akmasıymış
Gönül koymasın bana kimse
Ben kendi başımı kendi omuzuma yasladım
Gözyaşlarımı içime akıtıp
Yüreğimdeki sarmaşıkları suladım.
Kayıt Tarihi : 11.11.2025 08:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Katre-i Melâl



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!