Kimsesiz Anlar Şiiri - Demlenmiş Şiirler 2

Bir an var...
ne öncesi, ne sonrası olan.
Savurulmadan,
dokunmadan,
yakmadan duran bir an.

Ne bir ses eşlik eder,
ne bir gölge peşine düşer.
Yalnız ama kendi sesinde tamam,
kimsesiz ama sessizliğinde bütün.

Bir kuş konmuş belki,
bir rüzgâr geçmiş,
bir bakış değmiş,
sahipsiz gibi kalan.

Bir sandalye boş kalır,
bir hikâye yarım kalır.
Kimsesiz anlar olur
kalabalığın ortasında.
Ama kimse yoktur,
çünkü sen yoksun artık.

Bir pencere açık kalır,
rüzgâr girer,
ama kimse üşümez,
çünkü kimse yoktur.

Bir şarkı çalar uzaktan,
tanıdık gelir,
ama hatırlanmaz,
çünkü o an, kimsenin belleğinde yer bulmaz.

Kimsesiz anlar olur:
ne geçmiş gelir,
ne gelecek uğrar.
Sadece şimdi kalır,
o da kendi sessizliğinde kaybolur.

Bir şey yaşanır,
ama adı konmaz.
Bir duygu geçer,
ama tutulmaz.
Bir göz buğulanır,
ama damla düşmez.

Kimsesiz anlar olur,
ve sen
bir anlığına
her şeyin dışına çıkarsın.

08/09/2025
23:36 #wahran
@demlenmisSiirler
(545)