Kimsesiz Akşamdı Şiiri - Abdullah Karabağ

Zengin akşamlardan kovulan
Lokmasız kimsesiz akşamdı

Gözlerin dilencisiydi
akıyla yıkandı
aydınlığıyla tarandı
merceğe konuklandı
yedi içti krallara özgü

Sabaha karşı kaşlara çekildi
geceyi de almıştı koynuna
Gözdikeğiyle
gözlerinde gecelendi
gözlerinde sabahlandı

Uyandığında
sabahsızdı gözleri
geceleyen gözlerle indi
gözler kentine
Şaşırdı
gözleri yüzer gözdü
köşebaş(ı) larında çörek satıyorlardı

Üstü
hırkasız kimsesiz sabahtı
varoşlardan kentin merkezine akıyordu.

Güldestan Gibi, toplu şiirler, 2.baskı