Kimsesiz Şiiri - Mahmut Küpeli

Ne arayan var ne soran…
Ben miyim sizleri yoran?
Koptu yüreğimde boran:
Deniz ormana döküldü,
Söndü yerinde yangınlar.
Ruhum tenimden söküldü:
Döndü zihnimde o anlar,
Zaman uçuşan bir küldü.
Kader: yalnızlık örüldü…
Durun ömrümce zamanlar!
Boyut, kapıda görüldü:
Pişman mısınız amanlar?
Demir çok önce dövüldü.
Övündü yine Ademler:
Oysa pislikler övüldü!
Değildi beklenen demler!
Eğildi ben ve dövüldü:
Döndü ortada mademler…
Aranan kimdi ve neydi?
Sorun sizde mi, bendeydi…
Siz güce tapan ademler:
Işık hızında manevra…
Bir bana mı bu bezavra?
Bende de var o aura
Ama kıvırtamıyorum!
Sizin gibi olmam yavşak!
Alın bu da benden yorum:
Olmaz yükü bana sarsak,
Oh çekerdiniz şüphesiz!
Evet o benim; kimsesiz…