Kimsenin Eksilmişi Olamadım

Ne verdimse kendimden verdim
Ne harcadımsa cebimden
Ben bu kurak gönül coğrafyamda
Kimsenin gülüne suizan etmedim
Çok sevdim,
Çok sevmekten paramparça oldu kalbim
Çok özledim
Öyle çok özledim ki bazen kendimi unuttum
Çok ağladım, kanlı gözlerle
Uykusuzluğuma en çok kül tablam şahittir
Bazıları rahat yatağında mışıl mışıl uyurken
Ben kör gecelerin koynunda sabahladım
Ruju kaybolsa iki gün arayan
Hiç kimsenin adıyla çalmadı telefonum
Saçları kırılıyor diye dert yananların
Yüreğim darmadağın olurken ruhu bile duymadı
Kiminin menfaati oldum
Kiminin işe yarayanı
Kiminin eğlencesi oldum
Kiminin oyuncağı
Bir palyaçoymuşum gibi baktım herkesin yüzüne
Bahşiş dağıttım mutluluklarımı
İçime akıttım gözyaşlarımı
Herkes gülüşüne bir gülüş daha kattı
Her kusurunda canın sağolsun dediklerimdi
Canımın sağlığında kusur arayanlar
Gözüme yaş
Gönlüme yas
Saçıma ak düşüren herkesedir bu sözüm
Mutkuluktan iki yakanız bir araya gelmesin
Ne gerekti varlığım hayatınıza
Stepne bir hayatmış benimkisi
Ben kimsenin eksilmişi olamadım...