Babalar çocuklar her gün oynardı
Bir başıma kaldım sarmadı kimse
Kimsesizlik çok zor bağrım kanardı
Teskin etmek için varmadı kimse
Titrerdim her gece ateşte yandım
Annemin yerine taşa dayandım
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
90'DAN 100 HOCAM :-))
İç parçalayıcı bir duygu sadece yaşayan bilir kimsesizliği korkunç bir yalnızlık ve tutunamamışlık sadece empati kurarak anlayabiliriz belki onları..yüreğinize sağlık..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta