Kimse Duymasın Şiiri - Özlem Saba

Kaç zaman önceydi gördüm yüzünü
Hatırlamıyorum

Ucuz sevgilerin asıldığı o ince ipte
Serili kaldı umutlarım
Ve sattılar aşkımı ucuz pazarlarda
Nice düş kırıkları vererek karşılığında
Doldurdular ar heybeme
Sen görmedin

Hep utandınız benden,
Benim utanacağım yerde
En günahkar olanınız attı üstelik
İlk taşı

İdam sehpaları kurduğunuz kapkara kalplerinizde
Boğazıma kadar saplanmış bir sevdayı,
Ben astım, dün gece sizden önce
Ben tükürdüm adınızı kaldırımlara
Hiç duymadınız

Karanlığın rahmine gömülürken gece,
Baharlara hasret büyüttüğümüz o çiçek
Soldu avuçlarımda
Bilmedi çetin mevsimleriniz

Öyle ki
Giyinirken Aşk ihramını yanık tenime
Ömrüm kabz olurken ellerinizde
Siz yamaladınız
Siz karaladınız kefenimi
Gözümün içine baka baka bir de
Kerbela çöllerinde

Kutsal bildiğim tüm düşlerimi
Sürgün verdim vahaya
Ve açtım ellerimi semaya
Üç damla yaş düştü,
Yıkandı kalbim
Arındı, meleklerin gözyaşlarıyla
Siz bilmediniz

Oysa, sizin yatacak tek yeriniz yoktu
Benim de yoktu

Bir meczup edası gibiydi hiçliğim
Hiçliğin, bir meczup gedası gibiydi şimdi

Aldım sırtıma ne varsa
Ve yokluğunun kıyılarına vuran kederli aşkımı
Dün gece ben gömdüm kimsesizler mezarlığına
Siz bilmediniz

Şimdi,
Zulamda hasret tenine
Hasır altı edilmiş bir sevda kadar yitik
Ve sahipsiz köpekler kadar rezil bir yaşamak var
Senden bana kalan

Şimdi
Bir zamanlar başımı yasladığım göğsünde
Anılar var, bıçaktan keskin, kılıçtan ince
Sustalı ölümler var
Bir başına, ter döken döşeklere

Şimdi
Gülüşünü çocukluğunda bırakmış
Yo yo, belki de hiç çocuk olmamış
Hiç sevilmemiş
Hiç okşanmamış
Sırtı hiç sıvazlanmamış
Her daim mız mız
Sarmaşıklar kadar arsız
Göçebe kuşlar kadar kararsız
Bir sevda var avuçlarında
İşte, onu da ben görmedim

Şimdi
Gökten bir yıldız kayar gibi
Işıklar tek tek söner gibi
Rüzgara serilmiş aşklar gibi
Döne döne düşüyor başıma
Sende biriktirdiğim her ne varsa

Eyy Aşka sağır, sevdaya dilsiz sevgili
Açma sakın bu gece pencereni
Kör kuyularda belediğim kaderlerimi
Salma karanlıklara bi daha
Bir derviş sabrıyla tutup çektiğim kederimi
Salma uçurumlara

Eyy Aşka kör, sevdaya ahraz sevgili
Ey alnımdaki yazgım
Boynumdaki urgan

Eyy kaburga kemiğinde bin yıldır saklandığım
Ey yüreklerin karardığı
Yaraların açıldığı
Anıların buruşturulup fırlatıldığı
Zifiri karanlık gümrüklerinizde satıldığımı
Söyleme kimseciklere
Söyleme sakın, dualarım duymasın

Duymasın Tanrılarınız
Silmesin sizi, kul defterinden

Özlem SABA