Kimse beni sevmesin... Şiiri - Murat Ülkü

Alışkınım ben yalnızlığa, lütfen kimse beni sevmesin
Herkes herkesi sevsin, herkes herkes ile konuşsun
Dargınlık kırgınlık bitsin, bütün küsler barışsın,
Aman gurban olayım, kimse beni sevmesin...

Ne boy var ne pos, ne kara gözüm ne kara kaşım
Ben hep kendimle yaşadım, zaten altmışı da geçti yaşım
Bu saatten sonra tribi kavgayı kaldırmaz başım
Allah rızası için, nolur kimse beni sevmesin...

Herşeyi unutuyorum, böyle giderse yarınım meçhul
Olmak gerek artık, yaratana yakışır bir kul
Kızı gelin ettik, oğlanı damat, boyumu geçti en küçük oğul,
Herkes herkesi sevsin, kimse beni sevmesin...

Anlamadım hiç yıllar nasıl geçti, kalan da durmaz geçer
Muradında bitince musafirliği herkes gibi göçer
Nasıl bilirdiniz sorusuna biri iyi derse diğeri kötü der,
Sevilen seveni sevsin, aman ha kimse beni sevmesin...

Benim gibi amatöre, kimi üstad diyor kimisi hoca
Süslü hece dizer, laf ebeliği yaparım bolca
Cürüm gerek bana, ortak olacak günahıma, işlediğim suça
Kim kimi severse sevsin, kimse beni sevmesin....