Ne zaman güneş olsam, kıskanırdı bulutlar;
Göğün mehtabı olsam yıldızlar kıskanırdı...
Yıldızım çok parlakdı, herkes rakip sanırdı
Sahneye ben çıkınca, tükenirdi umutlar...
Herkesin gözdesiydim; ta o gelene kadar,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
çok hoş ve yürekten dizeler...
mükemmel bir akıcılık ve ustalıkla kaleme düşmüş duygusallık...
saygılarımla kutluyorum...
Kutluyorum çalışmanızı sayın sayın Apel...
Ancak aşağıdaki iki ikilikten biri fazla gibi geldi bana...
Herkesin gözdesiydim; ta o gelene kadar,
Ezeli rakibimdi, çok evvelden tanırdı,
Cümle alem hep beni, hep beni kıskanırdı;
Herkesin gözdesiydim, ta o gelene kadar...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta