Kimler bilecek Şiiri - Orhan Özçelik

Bilmemki gözlerim ne gün gülecek,
Kalmamış dünyada candan sevecek.
Her gelen cebinde ne var soruyor,
Kalbin değerini kimler bilecek.

Her kes insanlığı kenara koymuş,
Değerin maddeyle ölçülür olmuş.
Doğruluk gemisi karaya vurmuş,
Gerçeği saflığı kimler bilecek.

Ömrümüz kuş gibi uçup gidiyor,
Saatler durmadan sona koşuyor.
Bilmeden bu ömür kışa dönüyor,
Sonunda neler var kimler bilecek.

Seversin sevgiye saygı duymazlar,
Uğrunda ölürsün kıymet bilmezler.
Kalbimden gidenler geri dönmezler,
Bu benim halimi kimler bilecek.

Büyük yeminim var sevmeyeceğim,
Beni bimeyeni bilmeyeceğim.
Belki de artık hiç gülmeyeceğim,
Zaten gülsem bile kimler bilecek.