Kimin İcin Kalemimi Aglattim.

Sensiz her yanım öylesine acıyor ki, oylesine kaniyorki
çaresiz ve tarifsiz bir derinlikteyim,
şimdi basucumda duruyor özlemlerin..
Uzak ama yürekten çok yakın bir mesafede açıyorum hergün gözlerimi.
Sana hiçbir şey söylemek ve yazmak istemiyorum artik.
Cunku bütün sözcükler yetersiz kalacak biliyorum..
Engin denizlerde kulaç attığım, üstüme gökkuşağını kuşandığım bu aşk yalanmış.
Şimdi karanlık sularda boğuluyorum.
Gökyüzü kurşun gibi ağır geliyor
Ben seni mi sevdim..
Senin gözlerinle mi baktım dünyaya..
Kocaman bir yalanı seninle mi yaşadım?
Ama bugün vazgeçtim...
Seninle yaşayacağım o büyük aşktan..
Ellerinden,gözlerinden,olmayan sevginden..
Bana ait hiç bir şey olmadığını gördüğüm yüreğinden..
Tüm çaresizliklerimi toplayıp,yürüyorum batan güneşe doğru.
Ama bilmeyeceksin sevgimi.
Dilimden dökülen sevgi sözcüklerini.
Bir yerde yitip gideceğim...
Elbette ki.
Yüreğimdeki,dilimdeki sen,hep benle olacaksın
Herkesin bilmediği gibi
Sende bilmeyeceksin
Kimin için kalemimi ağlattığımı..
Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben.
Yanarak, yıkılarak
Aklıma her geldiğinde ağlayarak.