Ne kadar havalı bak şu gidene
Malına mülküne bel mi bağlarsın
Gımıl gımıl kurt düşünce gövdene
Ne gülebilirsin ne de ağlarsın
İbrahim de geldi geçti Nemrut da
Kime sorsan işi kalmış yarıda
Kimi nam bıraktı kimisi gada
Sense durmuş onu bunu koğlarsın
Fakir fukarayı hor görme sakın
Adam boyu yerle kalışın yakın
Kim hatırlar seni çıkınca kırkın
Ot olur da keçi koyun göğlersin
İnsan var himmetli insan var zalim
Bu çark unutturdu onlara gülüm
Söyle Saki de ki "Ölüm var ölüm!"
Kimin emeğiyle gönül eğlersin
Mahmut Nazik 19 Kasım 2025
Göğlemet: İlkbaharda hayvanları taze ota salmak.
Koğlamak: dedikodu yapmak.
Kayıt Tarihi : 22.11.2025 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!