Kimim ben...
Neye inananıp,
neye göre yaşıyorum...
Yoksa ben,
inanmamam gerekene inanıp,
İnanmam gerekene, inanmıyormuyum....
Kimim ben...
Neden bukadar korkuyorum,
Kendime sormaktan,
Kendimi sorgulamaktan,
Ne için dönemiyorum,
Kendime, özüme doğru yeniden...
Çünkü ben, ben değilim artık...
Ruhum ayrı bir heyelanda,
Bedenim ayrı,
Yüreğim ayrı bir ateşte,
Bedenim ayrı...
Koptuk biz, bizden birbirimizden,
Uzaklaştık, yakın olması gerekenden!
Sırtından vurduk Ahte vefayı,
Kendimizi, yine kendimizden çalarken...
Kimim ben...
Ben o yum, buyum şuyum!
Aslınde ben,
Onlar, bunlar, şunlarım...
Yani ben...
Sizlerim...
Çünkü ben...
İpinden kopmuş bu yığın içinde,
İçindeki cevhere tutunarak,
İnsan kalmak isteyenim...
Songül Toprak
Songül ToprakKayıt Tarihi : 13.9.2018 23:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!