köhne sokak lambasının altına bırakılmış, karanlığın kucağına atılmış, gökyüzünü yorgan, sokak itlerini oyuncak, çakıl taşlarını yoldaş yapmış... gözyaşı yağmura karışmış, rezilrüsva hayallere bulaşmış, düştüğün de bir tekme daha atılmış, yanlızlığın koynun da, sessiz çığlığı duyulmayan, kimsesizliğin emzirdiği,çocuğum ben...
Çınar AğacıKayıt Tarihi : 11.10.2011 10:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
karanlık içre havlayan itlerin sesinin arkadaşlığı ile
kendi içimizde yok oluşumuzun anlatımı hoştu
tbrik ederim
TÜM YORUMLAR (5)