Kimi Zaman Anlar İnsan

Sesine vuruldum bir sabah gibi,
Gönlümde uyanır ince sızım gibi.
Adını duymak da bir günah gibi,
İçimde yankılan yâr sesi oldun.

Gözlerin gecenin ayazı gibi,
Baktıkça içime işler nazı gibi.
Dağlarda savrulan sazı gibi,
Rüzgârla yüreğimi ezip soldun.

Gül açtı geçtiğin her izden sonra,
Toprağım canlandı o nazdan sonra.
Ben sana yandım da o yazdan sonra,
Bir daha dönmedin, baharı oldun.

Bir çoban türküsü dudakta sen,
Bir garip sevdamsın içimde sen.
Canımdan kopanla yazılmışken,
Şimdi mi geldin, çok geçe kaldın.

Kadem mi bastın da toprağıma,
Sesimi mi duydun rüyanda, ama…
Sağ iken bakmadın yüzüme, ama
Şimdi mi bildin, ben kimdim sana?