Kimi Zaman Şiiri - Hazan Yaresi

Bir adam vardı
Omuzlarında kırık yıllar taşıyan
Sevmek istemişti ama her seferinde biraz daha eksilmişti
Bir gülüşün ardına ne acılar gizlemişti
En çok sevdiği yerlerde yormuştu kalbini

Bir çocuk vardı
Kimi zaman güldü oynadı
Kimi zaman düştü ağladı
Ama her seferinde koştu annesine sarıldı
Ve yerle bir oldu tüm acıları

İşte sevgi buydu
Bazen bir sığınak bazen dikenli bir duvardı
Kimi zaman sımsıkı saran kollar
Kimi zaman dokundukça kanatan bir anıydı