Kimi seversen , ona benzersin...

Bellidir yolun sonu, lakin bilinmez durak;
Amâ dönemeçler kaleminin ucunda, berrak.
Kendine hak ettiğin kaderi çiz, bu dünya fânî konak,
Kalem senin elinde, senin elinde gülmek yada ağlamak...

Neyi okursan ona benzersin, hikmet perdesinde,
Kimle berabersen, düşer suretin onun aynasında.
Ve kimi seversen ona damlar ruhun özünde ,
Âşık maşuktur, maşuksa aşık, yokluğunda ve varlığında...

İnsan seçimlerinde gizlidir, açılan her kapıda,
Gözüyle gördüğüne dönüşür, gönlün ırmağında.
Sevdiği adama, sevdiği kadına, her dem yurdunda,
Mutlaka bir gün dönüşür, Hakk'ın ilahi fermanında...

Lakin hayallerine dönüşmez, o yüzden hayallerde kalır,
Sadece bir düş, bir serap, ötelere bakıp dalınır.
Çünkü hakikat, hayalden öte, kalbe fısıldanır,
Ve aşk, hayal değil, yaşanılan an'da bulunur gönle çağırılır...

Her nefes bir sır, her an bir tecelli,
Yolculuktur bu ömür, Hakk'a doğru bir seyyahi.
Dışa bakmak gaflet, içeri dönmek merhemi,
Zira âlemler sendedir, ey ruhumun âlemi...

Gönül bir ayna, parlar nur-u ilahiyle,
Kendini bilmek, O'nu bilmektir muhabbetle.
Surette ki fani ben, Hakk'ın özüyle, hakikatle,
Bir damla denizdedir, deniz de damladadır elbet...

Secde et, ruhun arınsın dünya kirinden,
Tevbe et, kapılar açılsın gönül evinden.
Her düşüş bir yükseliş, her yara bir izdir senden,
Çünkü vuslat imtihanla gelir sana, O'nun dergahından...

Yol uzun, menzil uzak, lakin dünyaya ayak izleri bırak,
Her adımda O'na yakınlaş, yeni bir baslangıçtır her durak,
Nefis denen iblisi imanınla zincirle, yap onu ruhuna tutsak,
O zaman gönül mülkünde güneş doğar, ay parlar daha da berrak...

Kalem elinde, yaz kaderini, aşka boya her anı,
Çünkü ömür bir nefes, bir buse, can emanet csn fani.
Ölmeden önce öl ki, bulasın ölümsüzlüğü olasın baki,
Ve gör ki, her şey O'nunla anlam bulur, sil gitsin geri kalanı....