Kimi şehirler Şiiri - Yüksel Önal

Zaman gider ben giderim sazım çalar ben söylerim
Yolculuk yola gitmez aslı görmek marifetim
Fatih sultan zikretmiş şahi kerim mümin erim
Yolum düşmez gam çekerim İstanbul salın süslüm
Gurbet ölsem aşikar toprak olur çam biterim

Dilsiz susmaz ezan sesin yürümeden gezmek istedim
Bilirim aşığı dinmez somunu sıcak tadı duymaktır sevdiğim
Evvelinde evliyalar bil demiş kadim kuran mal mülkten durmaz geçerim
Seyahatim Bursa da biter ben giderim ruhum göçer

Dervişlerin susamış döner belli ki yanmış söner
Unvanı alem gezer baki sözü gelen sezer
Mevlana mevlam diye tasavvuf eylemiş nihayet mübarek per
Yoluna kurban şehidi şahit ney söylesem azda Konya derler

Hatırımdadır dilim çözülür şalvarım geceye süzülür
Demiştim zaman gider ama geri gelmez peyker üzülür
Görmek,duymak,sezmek anlamaktan ötürüdür
Yolculuğum diyarlara ziyadesinde aşıklara saat hep geçtir
Tren kısadır kaçtı sanma bir gün gelir melek götürür
Ne sen sor ne ben söyleyeyim gezdiğim iki rüya bir dua denir
Güzelliği ne çoktur bilmeyeni zaten yoktur kimine zaar kimine toktur
Gönül gezgininin gidemediği insan fırtınada ufacık tozdur
Seyahatlerim hiç bitmez bilin ki Allah birdir kulu çoktur