Hep uçuşsun saçların özgürce,
Umutlar yapışsın tellerine,
Ve de çocuklar tutunsun,tel,tel…
Bir bayrakçasına dalgalansın,
Sürünsün,göğün mâvi yüzüne…
Hep konuşsun saçların özgürce,
Haykırsınlar kendi dillerince…
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?