Kime Ne Bundan Şiiri - Meryem Keskin

Bir zindan ki gözlerinin karası
Ben gönüllü köle kime ne bundan
Sıratımdır kaşlarının arası
Düştüm bile bile kime ne bundan.

Derman yok dediler yürek ağrına,
Başın düşmediyse yârin bağrına.
Leyla gibi Mecnun’unun uğruna,
Savrulmuşum çöle kime ne bundan.

Cemali ay gibi gözleri kara,
Yıllar var kapanmaz açtığı yara.
Gönlüm yenik esir oldum dil-dara,
Döndüm kör cahile kime ne bundan.

Meşke dalmış yeşilinde alında,
Öter badı sabah gülün dalında.
Ömrümü harcadım sevda yolunda,
Çekiyorsam çile kime ne bundan.

Yârden yara almış sevda kuşunu,
Kan revan içinde koymuş döşünü.
Zar-eden bülbülün gözün yaşını,
Akıtmışsam güle kime ne bundan.

Eller ne anlıyor bilmem sözümden
Hasret türküleri çalan sazımdan.
Katre katre dökülerek gözümden,
Karışmışsam sele kime ne bundan.

Kapıldım rüzgara döndüm kirmana,
Teslim oldum haktan gelen fermana.
Ömrümün cecini döküp harmana,
Vermiş isem yele kime ne bundan.

…….Meryem Keskin…….
…….02.12.2025………
……6+5.11.hece……