Kimden hesap sorayım..

"O kadar çok savaşın içindeyim ki, hangi yaram kime ait bilmiyorum...

Kimden hesap sorayım?
Yıllardan mı ?????
İnsanlardan mı ?????
Yoksa canım dediğimden mi
Ruhum bedenime
Bedenim ruhuma sığmıyor...

O kadar çok savaşın içindeyim ki artık hangi yaranın kime ait olduğunu bile bilmiyorum. Hangi kırık, hangi acı bana kimden kaldı, ayırt edemiyorum. Bazen düşünüyorum; hesap sormam gerekse önce kimden başlamalıyım? Yıllardan mı, ömrümden çalıp götürdüklerinden mi? İnsanlardan mı, yüzüme tebessüm edip arkamdan hançerleyenlerden mi? Yoksa en çok da “canım” deyip bağrıma bastıklarımdan mı?

Ruhum bedenime sığmıyor, bedenim de ruhuma dar geliyor artık. Bir yanım hâlâ direnmeye çalışırken, diğer yanım sessizce tükeniyor. Bazen aynaya bakıyorum, gözlerimin derinliklerinde biriktirdiğim savaşları, sustuğum çığlıkları görüyorum. İçimde öyle çok yara var ki, hangi acının izi kimden kaldı, hangi kırığın sorumlusu kimdi, ayırt edemiyorum.

Ve işin en acısı, bütün bu savaşlarda en büyük yarayı çoğu zaman en yakınım, “canım” dediğim açmış. İşte bu yüzden en çok ona kırgınım, en çok ondan hesap sormak istiyorum. Çünkü insan, yabancının darbesiyle değil, en güvendiğinin ihanetiyle yıkılıyor.

Şimdi içimde koca bir boşluk var… Hem bedenim dar geliyor ruhuma, hem ruhum sığamıyor bu bedene. Sanki hiçbir yerde tam değilim, hiçbir yerde huzur bulamıyorum.
@dsız..