Dalgaların kıyıyı dövdüğü gibi
Sende benim yüreğimi sevdin
Bir ağaçtan binlerce kibrit olur
Ama bir kibrit, binlerce ağacı yok eder
Bir kibrit yaktın aylar önce
Cayır cayır yanan ağaçlar gibi beni yaktın
Yüreğindeki ateşi, yüreğime attın bir ok
Kim sever seni, kim sever benden çok
Suya hasret bir toprak bu yüreğim
Umutla her gün yağmur beklerim
Çatladı toprak gibi dudaklarım
Taşıma suyla kanmıyor, çatlayan toprağım
Kara bulutlar baskında tepemizde
Ha yağdı yağmur, yâda birazdan yağacak
Önce şimşekler çakacak, düşecek bir ok
Kim sever seni, kim sever benden çok
Unuttun ya sen beni aylar öncesi
Daha ne demeli kaldı mı bunun kelimesi
Attın buruşturup yüreğimi peçete gibi
Aldım çöpten baktım, gördüm kırık kalbini
Hazanda hüzün geldi, sonbaharla
Kuruyan dallarda tek tük kalan yaprakla
Avunuyorum düşmedim bu rüzgârla
Ama önümüz kış sert rüzgârlar esecek
Kim sever seni, kim sever benden çok
12.10.2008 02:05
Veysel Karani TabakKayıt Tarihi : 22.10.2008 21:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!