Nedir Yarabbi üstümdeki bu yük?
Kurşun gibi damarlarıma çöken.
Böyle şekilsiz, emsalsiz ve büyük...
Bir mıknatıs gibi kendine çeken!
Hangi kavram açıklar, hangi tarif?
Bir adam var sanki beynimde gezen.
Bazen kaba, bazen ince ve zarif.
Bir adam, bir adam, kalbimi ezen.
Sonunda kaybettim ben de kendimi,
Başıma üşüştü, şeytanlar cinler...
Kim duyabilir ki benim fendimi,
Bu boş sokaklarda beni kim dinler?
Kayıt Tarihi : 26.2.2007 21:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!