Yine gece belirdi penceremde,
Hasretini ıslayıp aşmıştım sevda ipime,
Çıkar gelir şimdi yokluğun,
Yine buz keser sensiz gülüşlerim,
Hiçbir mevsime sığmayan nağmelerin dolanır birazdan susuz dudaklarıma,
Öte yanda kıvranıp yatan hayalin gelir yamacıma,
Ve ben;
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta