Kim Bildi Şiiri - Murat Taştan

Zamanın akıp gittiği bir yerdi
Rüzgar bile o gün bir farklı esti
Kimsesiz kaldığı gün
Sanki herkes ölmesini istedi
Belkide haklılardı,tek başına ne yapabilirdiki

Karanlıktaki sessiz bir çığlık gibiydi
Haykırmak isityordu içindeki anne sevgisini
Ama sanki kelimeler boğazına düğümlenmişti
Konuşmayı başarabilseydi
Döngel anne döngel derdi

Yetik mahrur bir o kadar da mahsun
Sormadı kimse evladım niye ağlıyorsun
İçimdeki anne sevgisini söylede
Bütün dünya duysun
Şimdi sormayacakmısın anne, evladım niye ağlıyorsun

Bedeninin taşa dönüşeceğini bilseydi
Yinede seni isterdi
Seni son bir kez görmek için ölmek gerekseydi
Bu canını seve seve verirdi
Şimdi söyle anne ben böyle severken kim bildi

Ürkekti anne ürkekti
Çünkü kimsesi yoktuki
Ne zaman uzun bir yolculuğa çıksa
Yine mi yine mi ayrılık derdi
Şimdi söyle anne onun böyle acıları varken
Bunu kim, bunu kim bildi